Het nummer 1 goede voornemen voor 2011 is ‘afvallen‘. Een goede manier om dit te doen zou minder snacken kunnen zijn. Dit deed me denken aan een mooie term bedacht door de Amerikaanse psychologe Gardner: ‘ social snacking’. Social snacking is in haar definitie een strategie die mensen hanteren als tijdelijk alternatief voor (ontbrekende) direct sociale interactie.
“When hungry, we want a meal. However, when we don’t have the proper time or resources to create a meal, we’re often willing to settle for a snack. Similarly, we propose that there may be “social snacks” that provide temporary stopgaps for social hunger when a “social meal” (e.g., interaction with an accepting other) is unavailable. (Gardner)”
Volgens de Maslow piramide hebben alle mensen een basisbehoefte om zich verbonden te voelen met anderen – sociale verbondenheid staat in zijn piramide op de derde plaats. Onderzoek wijst uit dat mensen die hoog scoren op de behoefte zich verbonden te voelen, vaker zich tegoed doen aan ‘social snacks.’ Waarschijnlijk om een subjectief gevoel geaccepteerd te zijn in stand te houden.
Email wordt door Gardner aangehaald als een goed voorbeeld van social snacking. Mensen herlezen dan berichten om zo een verbondenheid te hervoelen met de afzender van het bericht. Eerlijk gezegd herken ik dat niet. Email is voor mij steeds functioneler geworden, en minder een sociaal medium. Nieuwere Social Media zijn echter bij uitstek geschikt voor social snacking – denk maar aan Facebook en Twitter updates en krabbels op Hyves. Vooral het bekijken van foto-updates zal een zeer goed sociaal tussendoortje zijn.
Het lijkt me een goed voornemen voor 2011 om de tussendoortjes wat vaker te laten staan, en meer echte, directe verbondenheid te hebben via Social Media. Dat kan heel goed, stilt de trek en leert je ook nieuwe smaken waarderen.