De Nederlandse regering valt, in het Verenigd Koninkrijk lijken de verkiezingen uit te lopen op een impasse, en in de VS lopen de democraten het risico hun meerderheid in de Senaat te verliezen. En dit allemaal in de loop van een week …
Zien we hier een patroon zich ontwikkelen? Zijn we misschien na de financiële crisis op weg naar de volgende: een wereldwijde politieke crisis?
Hoe dan ook, het is tijd dat de politiek opnieuw uitgevonden wordt. Dit gebeurt nu al van binnenuit. Tijdens de debatten in het Nederlandse parlement en ook tijdens de loop van de val van het Nederlandse parlement, zijn wij als burgers in staat tegenwoordig een live play-by-play commentaar te krijgen vanuit de achterkamers van de politiek. Vanuit verschillende perspectieven, omdat veel kamerleden zich een slag in de rondte tweeten over wat er gaande is.
Andersom gebeurt ook, zoals u zich wellicht herinnert uit de Twitter-hype rond de Iran verkiezingen in 2009, toen de Iraanse mensen massaal Twitter gebruikten om Iraanse internet censuur te omzeilen en de rest van de wereld te informeren over wat er werkelijk gaande was. En natuurlijk hebben we Obama zien stijgen en gekozen worden als president van de VS, veel en goed gebruik makend van social networking platforms. Punt is, hij is blijkbaar niet in staat zijn om dit te handhaven. Misschien heeft hij nu te druk met zijn baan 😉
Met de groei van online sociale netwerken zoals Facebook, Twitter en dergelijke, lijkt het slechts een kwestie van minuten totdat de hele wereld is aangesloten via deze netwerken. De burgerij van de wereld is straks te bereiken via online sociale networken.
Politiek is een proces waarbij groepen van mensen collectieve beslissingen maken. Nu gebeurt dat in democratieën door gekozen vertegenwoordigers van het volk. Online sociale netwerken bieden veel manieren om snel en effectief informatie te verspreiden en hebben grote invloed op de menselijke besluitvorming. Individueel of collectief. Informatie in online sociale netwerken stroomt niet alleen éérichting op, maar kan stromen in elke gewenste richting (veel-op-veel, een-op-veel, een-op-een, veel-op-een). Overheden moeten hun communicatie en processen opnieuw uitvinden, en hebben dan ook behoefte aan nieuwe, eigentijdse gereedschappen om dit te ondersteunen. Er is behoefte aan “Nieuwe Politiek” en bijbehorende middelen.
Regeringen maken de overgang naar deze wereld van “Nieuwe Politiek”. Maar waar politici zich nu voornamelijk richten op campagne voeren, het creëren van zoveel mogelijk ‘buzz’ en krijgen van zoveel mogelijk volgers of fans, is het nu tijd ook te kijken naar de werkelijke politieke processen. Denk aan: real-time stemmingen, burger-initiatieven (voorstellen voor wetgeving), referenda, burger input ingebracht in kamerdebatten, enzovoort.
Ik ben benieuwd wanneer we echte democratieën zullen gaan zien onstaan.